Ka klube që fitojnë me fuqi, me para apo me emra të mëdhenj. Pastaj është Arminia Bielefeld – një skuadër që po ndërton lavdinë e saj me zemër, besim dhe djersë. Dhe sot, e gjithë Gjermania, ndoshta edhe Evropa, po sheh me admirim drejt një historie që duket si përrallë: një klub nga liga e tretë që është vetëm një fitore larg futbollit evropian.
Në një natë të paharrueshme në “Bielefelder Alm”, Arminia Bielefeld më 1 prill shkroi një nga kapitujt më emocionues në historinë e saj 119-vjeçare, duke mposhtur Bayer Leverkusenin – kampionin në fuqi të Bundesligës dhe Kupës – me rezultatin 2-1. Një fitore që nuk ishte vetëm sportive, por shpirtërore. Ishte një manifestim i fuqisë që ka një ëndërr kur ushqehet me besim.
Noah Sarenren-Bazee i gjunjëzuar, me fytyrën e mbuluar nga jeleku i zëvendësuesit, duke përthithur lotët e gëzimit. Marius Wörl, heroi i ndeshjeve të mëdha, i përqafuar nga dhjetëra tifozë që vërshuan në fushë. Ata që mbetën në shkallët e stadiumit, sytë i kishin të mbushur me lot gëzimi. Dhe trajneri Mitch Kniat, me sytë drejt qiellit, duke buzëqeshur me një ndjenjë të thellë triumfi, si për të thënë: “Ja ku jemi. Ja çfarë arritëm.”
Arminia Bielefeld nuk vjen nga maja e tabelave, por nga plagët e rënieve të dhimbshme. Dy sezone radhazi me rënie – nga Bundesliga në 2022 dhe nga Bundesliga 2 në 2023 – e lanë klubin të rrënuar. Por DFB-Pokal (Kupa e Gjermanisë) u kthye në strehën ku ndodhin mrekullitë. Dhe Arminia Bielefeld, më shumë se askush tjetër, besoi në to.
Pas fitoreve ndaj Hannover 96, Union Berlin, SC Freiburg dhe Werder Bremen – të gjitha ekipe me emër dhe peshë – rrugëtimi i Bielefeld nuk ndaloi. Ecuria e tyre mbetet historike: ata janë skuadra e parë nga liga e tretë e Gjermanisë që arrin në finalen e DFB-Pokal duke eliminuar katër ekipe të Bundesligës.
Tani, ata do të përballen me Stuttgartin në finalen e madhe në Berlin. Dhe më shumë se një trofe, në lojë është një ëndërr evropiane. Po, nëse Arminia Bielefeld fiton Kupën e Gjermanisë, ata do të luajnë në Ligën e Evropës sezonin e ardhshëm – një realitet që pak kush do ta kishte imagjinuar për një klub të kategorisë së tretë.
Nuk ka rëndësi që buxheti i tyre nuk krahasohet me rivalët. Nuk ka rëndësi që shumë nga lojtarët e tyre nuk kanë përjetuar asgjë të ngjashme më parë. Sepse Arminia Bielefeld ka diçka që nuk blihet – zemrën për të besuar kur askush tjetër nuk beson.
Kjo nuk është më thjesht një histori futbolli. Është një frymëzim për të gjithë ata që janë rrëzuar, por nuk janë dorëzuar. Për ata që, edhe kur rruga është e errët, vazhdojnë të ecin drejt dritës.
Në Berlin, më 24 maj, Arminia Bielefeld do të luajë ndeshjen më të madhe në historinë e saj. Dhe nëse mrekullia përsëritet, një klub i vogël, me një zemër të madhe, do të shkruajë emrin e tij në hartën e futbollit evropian.
Sepse nganjëherë, nuk është madhësia e klubit që përcakton lavdinë. Është madhësia e ëndrrës.
Arminia Bielefeld nuk është më thjesht një emër. Është simboli i çdo ëndrre që guxon të marrë flakë, i çdo njeriu që nuk dorëzohet, i çdo klubi që lufton përtej mundësive. Në një botë ku shpesh triumfon i fuqishmi, ata na kujtojnë se zemra dhe besimi mund të bëjnë histori. /Gazeta Express/